Jaskinia w Rzędowej Skale

Współrzędne: 50.47900, 19.52934
Położenie: Rzędowa Skała, Bzów gm. Zawiercie
Ekspozycja otworu: W
Długość: 44m
Deniwelacja: 8m
Rodzaj: Obiekt poziomy

Lokalizacja: Obydwa otwory jaskini zlokalizowane są w północnej części Rzędowej Skały. Do otworu zachodniego prowadzi ścieżka okrążająca skałę od zachodu, do otworu wschodniego trzeba się przedrzeć obchodząc skałę od wschodu przez gąszcz tarniny.

Opis: Zgodnie z opisem A. Poloniusa, Do jaskini wchodzi się przez niską poziomą szczelinę u podstawy skały. Wejście częściowo przysłaniają głazy i niewielkie krzewy. Za wejściem znajduje się niska, okrągła komórka, w której można swobodnie się obrócić, lecz nie można się wyprostować. Z komórki wychodzą trzy korytarze. Korytarz północny, najbardziej ciasny, po lekkim skręcie w lewo wyprowadza do powierzchni. Korytarz południowo-wschodni (naprzeciw wejścia) to wysoka ale ciasna szczelina o charakterze linijnego zacisku. Za zaciskiem szczelina poszerza się i łączy z korytarzem biegnącym do drugiego otworu. Dalej w dół prowadzi rozkopany przez zwierzęta niedostępny korytarzyk, a w górę, za 3m progiem szczelina skręca delikatnie na wschód i zwąża się uniemożliwiając dalsze przejście. Szczelina od miejsca połączenia korytarzy pokryta Jest zwietrzałymi polewami kalcytowymi i suchym mlekiem wapiennym. Korytarz prowadzący do drugiego otworu jest myty. Na namulisku widać pozostałości legowiska zwierząt.
Wracamy do komórki wejściowej. Trzeci, południowy korytarz ma zupełnie odmienny charakter. Jest to krasowa, ciasna rura wypełniona w znacznym stopniu namuliskiem. Namulisko to, podobnie jak w komorze wejściowej jest gliniaste z domieszką kamieni. Jedynie w ciasnej szczelinie namuliska jest bardzo niewiele. W wielu miejscach na powierzchni namuliska leżą liczne kępki zeschłych traw tak jakby obiekt stanowił schronienie dla drobnych zwierząt. Procesy krasowe zachodzące w jaskini musiały być dosyć intensywne ponieważ w korytarzu południowym zachowały się resztki grubych polew kalcytowych oraz skamieniałe mleko wapienne. Miejscami można również zauważyć zniszczone nacieki grzybkowe. W ścianach nie pokrytych naciekami są widoczne niewielkie kotły wirowe oraz rynny erozyjne. Mimo dużego przewiewu w szczelinie południowo-wschodniej w jaskini obserwuje się wysoką wilgotność powietrza. Czynnik szybkiego ruchu powietrza w połączeniu ze specyficzną topografią obiektu może przyczyniać się do tego, że zimą jaskinia będzie wymarzać. Do wnętrza komory wstępnej przedostaje się odrobina światła rozproszonego, dzięki czemu na jej ścianach rozwijają się glony w dużych ilościach. W częściach jaskini gdzie przewiew jest mały pojawiają się pająki z rodziny Meta oraz duże ilości muchówek. W korytarzu południowym na ściółce z zeschłej trawy znaleziono zmumifikowane zwłoki zająca.

System szczelin rozwiniętych na pęknięciu wychodni jurajskiego wapienia skalistego. Ściany częściowo myte, zwietrzałe pokryte gdzieniegdzie zwietrzałe polewy naciekowe, niewielkie fragmenty ścian fragmenty pokryte grzybkami naciekowymi. Większa część przewiewna.

Fauny jaskiniowej nie zaobserwowano (wrzesień 2024). Ściany porastają gdzieniegdzie porosty.

Zagrożenia: Brak